Albert Forster. Upadek.
Ostatnie chwile przed wojną
Albert Forster siedział przy biurku, wpatrując się w dokument, który przygotował dzień wcześniej. Był to maszynopis zawierający oficjalną prośbę o zaakceptowanie przez Adolfa Hitlera włączenia Gdańska do III Rzeszy. W jego przekonaniu miała to być jedynie formalność. Jednak czas mijał, a odpowiedź nie nadchodziła. Cisza zaczęła działać mu na nerwy. Jego frustracja narastała – za opóźnienia winą obarczał nie tylko Anglików i Francuzów, ale także Polaków, z którymi – jak donosiły raporty – zachodni alianci zaczęli się porozumiewać.
To był 26 sierpnia 1939 roku – sobotnie popołudnie. Słońce odbijało się od fasad kamienic na ulicy Ogarnej w Gdańsku, a miasto wydawało się spokojne. Jednak pod tą pozorną normalnością kłębiły się napięcia, które miały lada dzień doprowadzić do wybuchu wojny.
Forster wrócił myślami do wydarzeń sprzed trzech dni. Był wtedy w Moskwie, w delegacji na czele z ministrem spraw zagranicznych Ribbentropem. Czuł się pewny siebie – w końcu, jak sądził, uczestniczył w wydarzeniu, które miało przesądzić o losach Europy. Co więcej, osobiście miał poznać Stalina – dla Forstera był to symbol jego wysokiej pozycji w hierarchii III Rzeszy.
Był przekonany, że wcielenie Gdańska do Niemiec to tylko kwestia czasu. Jednak sprawy przeciągały się. Kiedy w końcu przyszła wiadomość o rozpoczęciu działań wojennych, Forster nie czekał dłużej. Wysłał telegram, który od kilku dni leżał gotowy na jego biurku. Odpowiedź od Hitlera nadeszła między 8:30 a 10:00 rano. Dla Forstera oznaczało to jedno – czas na realizację planów.
FILM: Albert Forster – Upadek. Koniec niemieckiej władzy w Gdańsku | CZ. II
Początek okupacji i brutalne decyzje
Rozkaz Hitlera był jasny: traktat wersalski przestał obowiązywać. Gdańsk został ponownie włączony do Niemiec. Forster nie zwlekał – natychmiast nakazał Carlowi Burckhardtowi, Wysokiemu Komisarzowi Ligi Narodów, opuszczenie miasta. O 8:00 rano 1 września Forster, w towarzystwie Hutha i Veesenmayera, przybył do jego rezydencji.
Burckhardt, początkowo z niedowierzaniem, dopytywał: „Czy to oznacza wojnę?”. Kiedy uzyskał potwierdzenie, był wstrząśnięty. Według Veesenmayera niemal płakał. Jednak samo rozstanie przebiegło spokojnie.
Tego samego dnia rozpoczął się nowy rozdział w historii Gdańska – nazistowska okupacja. Forster szybko przystąpił do organizowania administracji i umacniania swojej pozycji. Jednak najważniejsza decyzja miała dopiero zapaść.
Tajna narada i początek terroru
W dniach 10–15 września 1939 roku Forster zwołał tajne spotkanie. Byli na nim wszyscy regionalni przywódcy NSDAP oraz przedstawiciele kluczowych sektorów – medycyny, kolei, finansów i pracy. Zebrani zostali zobowiązani do absolutnego zachowania tajemnicy.
Forster wyraził swoje obawy – obawiał się, że po przeniesieniu niemieckich wojsk na front zachodni, Polacy mogą wzniecić powstanie. Jego rozwiązanie było brutalne i jednoznaczne – należało wyeliminować wszystkich, którzy stanowili zagrożenie: Polaków, Żydów, duchownych.
Wykonanie rozkazu powierzono dowództwu SS i policji w Gdańsku. Cel był jasny – wprowadzić terror, zanim jakikolwiek opór zdąży się narodzić.
Hitler w Gdańsku i kolejny etap represji
19 września 1939 roku Adolf Hitler przybył do Gdańska. Przygotowania do jego wizyty były dopracowane w najdrobniejszych szczegółach. Miasto miało powitać go z przepychem – tłumy wiwatujących ludzi, transparenty, uroczyste wejście na Długi Targ.
Jednak Führer nie był całkowicie zadowolony. Szczególnie rozczarowała go postawa załogi pancernika Schleswig-Holstein, która przez siedem dni walczyła o Westerplatte. Hitler uznał, że trwało to zbyt długo, dlatego odmówił osobistego spotkania z marynarzami – jedynie pozdrowił ich z daleka.
Za Forsterem nadchodziły kolejne miesiące brutalnych działań. Masowe egzekucje Polaków w Piaśnicy, Szpęgawsku, Barbarce – terror stał się codziennością.
W październiku 1939 roku Hitler podpisał dekret wcielający ziemie pomorskie do III Rzeszy. W ten sposób powstał Okręg Prusy Zachodnie, a jego namiestnikiem został właśnie Albert Forster.
Lata wojny i wewnętrzne konflikty
Z biegiem lat Forster umacniał swoją pozycję. Cieszył się bliską relacją z Hitlerem, co dawało mu dużą swobodę działań. Jego konflikt z Himmlerem był jednak otwartą tajemnicą. Gardził jego obsesją na punkcie czystości rasowej i szydził z jego wyglądu.
W 1942 roku do Gdańska przybył Joseph Goebbels, by przewodzić propagandowemu wydarzeniu – „Dniom działalności kulturalnej niemieckiego zakonu”. Wśród obecnych, w pierwszym rzędzie, siedział Forster. Mimo jego pozycji, los III Rzeszy stawał się coraz bardziej niepewny.
Upadek III Rzeszy i losy Forstera
Październik 1944 roku – Armia Czerwona stała u granic Niemiec. Forster próbował desperacko mobilizować ludność Gdańska do obrony, jednak było już za późno. Wojna wkraczała w swoją ostatnią fazę.
W 1945 roku Forster uciekł z Gdańska. Jego dalsze losy owiane są tajemnicą. Według niektórych źródeł uciekł na Hel, skąd próbował odpłynąć do Danii. Inne relacje podają, że przebrany za zwykłego żołnierza, został rozpoznany przez Brytyjczyków.
Ostatecznie w maju 1945 roku Forster został schwytany i przekazany Polsce. W 1948 roku stanął przed sądem w Gdańsku. Sala była pełna, a na zewnątrz ustawiono megafony dla tłumów chcących śledzić proces.
Jego epoka dobiegła końca. Władza, którą miał nad Gdańskiem, zniknęła. Pozostały jedynie ślady terroru, który po sobie zostawił.
Po obejrzeniu filmu nie zapomnij o jego polubieniu i o subskrypcji naszego kanału. Możesz nas rówież wesprzeć przez patronite.pl czy zakup wirtualnej kawy lub prawdziwego kubka.
